бил съм подвоумил

Речник на българския език

1. бил съм подвоумил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм подвоумил е производна форма на подвоумя се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).