бил съм плул

Речник на българския език

1. бил съм плул — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм плул е производна форма на плуя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).