бил съм напоил

Речник на българския език

1. бил съм напоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм напоил е производна форма на напоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).