бил съм наломил

Речник на българския език

1. бил съм наломил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм наломил е производна форма на наломя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).