бил съм конфузил

Речник на българския език

1. бил съм конфузил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм конфузил е производна форма на конфузя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).