бил съм зобил

Речник на българския език

1. бил съм зобил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм зобил е производна форма на зобя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).