бил съм доубедил

Речник на българския език

1. бил съм доубедил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм доубедил е производна форма на доубедя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).