бил съм благоволил

Речник на българския език

1. бил съм благоволил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм благоволил е производна форма на благоволя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).