бил сконфузил

Речник на българския език

1. бил сконфузил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил сконфузил е производна форма на сконфузя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).