бил си самотувал

Речник на българския език

1. бил си самотувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си самотувал е производна форма на самотувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).