бил си поубил

Речник на българския език

1. бил си поубил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си поубил е производна форма на поубия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).