бил си поплюл

Речник на българския език

1. бил си поплюл — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си поплюл е производна форма на поплюя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).