бил си поочупил

Речник на българския език

1. бил си поочупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си поочупил е производна форма на поочупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).