бил си понапил

Речник на българския език

1. бил си понапил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си понапил е производна форма на понапия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).