бил си погулял

Речник на българския език

1. бил си погулял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си погулял е производна форма на погуляя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).