бил си ошмулил

Речник на българския език

1. бил си ошмулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си ошмулил е производна форма на ошмуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).