бил си обмитил

Речник на българския език

1. бил си обмитил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си обмитил е производна форма на обмитя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).