бил си облил

Речник на българския език

1. бил си облил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си облил е производна форма на обля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).