бил си обелил

Речник на българския език

1. бил си обелил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си обелил е производна форма на обеля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).