бил си набрулил

Речник на българския език

1. бил си набрулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си набрулил е производна форма на набруля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).