бил си добил

Речник на българския език

1. бил си добил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си добил е производна форма на добия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).