бил си гушил

Речник на българския език

1. бил си гушил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си гушил е производна форма на гуша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).