бил си гоил

Речник на българския език

1. бил си гоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си гоил е производна форма на гоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).