бил си бунил

Речник на българския език

1. бил си бунил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си бунил е производна форма на буня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).