бил си благоразположил

Речник на българския език

1. бил си благоразположил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си благоразположил е производна форма на благоразположа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).