бил си благоволил

Речник на българския език

1. бил си благоволил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

бил си благоволил е производна форма на благоволя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).