бил сдобил

Речник на българския език

1. бил сдобил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил сдобил е производна форма на сдобия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).