бил самоунижил

Речник на българския език

1. бил самоунижил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самоунижил е производна форма на самоунижа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).