бил самоубил

Речник на българския език

1. бил самоубил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил самоубил е производна форма на самоубия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).