бил просветил

Речник на българския език

1. бил просветил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил просветил е производна форма на просветя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бил просветил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил просветил е производна форма на просветя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).