бил пробил

Речник на българския език

1. бил пробил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пробил е производна форма на пробия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).