бил припокрил

Речник на българския език

1. бил припокрил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил припокрил е производна форма на припокрия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).