бил пренабил

Речник на българския език

1. бил пренабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пренабил е производна форма на пренабия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).