бил похитил

Речник на българския език

1. бил похитил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил похитил е производна форма на похитя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).