бил поучудвал

Речник на българския език

1. бил поучудвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поучудвал е производна форма на поучудвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).