бил поухилвал

Речник на българския език

1. бил поухилвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поухилвал е производна форма на поухилвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).