бил поусукал

Речник на българския език

1. бил поусукал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поусукал е производна форма на поусуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).