бил поукротил

Речник на българския език

1. бил поукротил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поукротил е производна форма на поукротя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).