бил посбил

Речник на българския език

1. бил посбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил посбил е производна форма на посбия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).