бил попътувал

Речник на българския език

1. бил попътувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил попътувал е производна форма на попътувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).