бил попочинал

Речник на българския език

1. бил попочинал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил попочинал е производна форма на попочина (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).