бил поплюл

Речник на българския език

1. бил поплюл — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поплюл е производна форма на поплюя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).