бил поочупил

Речник на българския език

1. бил поочупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поочупил е производна форма на поочупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).