бил поочукал

Речник на българския език

1. бил поочукал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поочукал е производна форма на поочукам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).