бил поотлъчвал

Речник на българския език

1. бил поотлъчвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поотлъчвал е производна форма на поотлъчвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).