бил поокуражавал

Речник на българския език

1. бил поокуражавал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поокуражавал е производна форма на поокуражавам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).