бил пооклюмал

Речник на българския език

1. бил пооклюмал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пооклюмал е производна форма на пооклюмам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).