бил поожулил

Речник на българския език

1. бил поожулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поожулил е производна форма на поожуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).