бил понатъртил

Речник на българския език

1. бил понатъртил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понатъртил е производна форма на понатъртя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).