бил понастигал

Речник на българския език

1. бил понастигал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понастигал е производна форма на понастигам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).